فلسفه حیات انسان در دنیا از دیدگاه قرآن

مرتضی موحدی

کلام

کارشناسی ارشد

یوسفی غروی

اکبر میرسپاه

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

1381

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

فلسفه حیات انسان در دنیا است؟ و چرا در این قالب و بر این بستر نهاده شده است؟ حقیقت زندگی و مقصد مطلوب چیست؟ و چگونه باید به آن رسید؟ قرآن در این باره چه می‌فرماید؟ از نظر قرآن آفرینش بیهوده نبوده و خالقی حکیم دارد. عالم را برای انسان خلق کرد تا بستر امتحان و ابتلاء، آموزش و پرورش او گردد. دنیا پرورشگاه آدمی است و مربیان آن انبیاء، اوصیاء و اولیای الهی هستند و قرآن کتاب زندگی است؛ که زندگی دنیا را پیش درآمدی برای آخرت بیان می‌فرماید. اراده حضرت حق بر این تعلق گرفت که مخلوقی جامع بین ملک وملکوت یبافریند، لذا در نهاد موجود خاکی سر الهی به ودیعت نهاد و او را مختار قرار داد تا با انتخاب و اختیار خود راه صعود وترقی یا نزول و انحطاط را بپیماید و چنین موجودی باید مادی می‌بود و د چنین سرایی می‌زیست. کمال آدمی در گرو غلبه و فرماندهی عقل بر قوایش می‌باشد که در این صورت راه صعود را خواهد پیمود و قله‌های کمال را فتح خواهد نمود. تنها راه کمال بندگی خداست؛ (واعبدونی هذا صراط مستقیم)، که به عنوان هدف خلقت جن و انس بیان شده است و این راه را باید تا آخرین لحظه ادامه داد. (واعبد ربک حتی یأتیک الیقین). سختیها و ابتلائات الهی برای اخراج حب دنیا از دل و تقویت و پرورش روح آدمی و برای ترفیع درجات می‌باشد. انسان باید خود را متخلق به صفات متعالی و الهی کند تا آیینه ایزد نمای شود و نماینده او و شایسته جانشینی خدای سبحان گردد. عبادت، امتحان و خلافت اهداف متوسط می‌باشند و غرض نهایی به خداوند برمی‌گردد که برای عموم قابل درک نیست ولذا به آن تصریح نشده است، هرچند اشاراتی به آن می‌توان یافت. مانند آیه شریفه؛ (وان الی ربک المنتهی).

1392/10/8

1445